(aż) do \śmiesznośćci до смешного;
okryć \śmiesznośćcią превратить в посмешище
(aż) okryć śmiesznością — преврати́ть в посме́шище+ komizm, zabawność
* * *
ж
коми́зм m
Syn:
komizm, zabawność
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
śmieszność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. śmiesznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie śmiesznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narazić się na śmieszność. Nie bać się śmieszności. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}śmieszność II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmieszność — ż V, DCMs. śmiesznośćści 1. blm «charakter tego, co jest śmieszne, co wywołuje śmiech, co zasługuje na wyśmianie; komiczność, zabawność» Był systematyczny aż do śmieszności. Narazić się na śmieszność. Okryć się śmiesznością. 2. lm D.… … Słownik języka polskiego
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
wystawić się — na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie przywykły nie… … Słownik frazeologiczny
wystawiać się — Wystawić się na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie… … Słownik frazeologiczny
balon — m IV, D. u, Ms. balonnie; lm M. y 1. «statek latający lżejszy od powietrza, bez własnego napędu, składający się z gazoszczelnej powłoki, wypełnionej lekkim gazem; stosowany do badań naukowych, w celach wojskowych i w sporcie» Obserwować lot… … Słownik języka polskiego
cudactwo — n III, Ms. cudactwowie; lm D. cudactwoactw «dziwactwo, śmieszność» Cudactwo przyzwyczajeń. Cudactwo kostiumów … Słownik języka polskiego
frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… … Słownik języka polskiego
komiczność — ż V, DCMs. komicznośćści, blm rzad. «bycie komicznym; zabawność, śmieszność» … Słownik języka polskiego
komizm — m IV, D. u, Ms. komizmzmie, blm «zespół cech jakiejś osoby, sytuacji, zdarzenia, przedmiotu budzących wesołość, rozśmieszających; ujmowanie i przedstawianie czegoś w sposób wywołujący śmiech; śmieszność, zabawność, komiczność» Komizm sytuacyjny… … Słownik języka polskiego
kompromitacja — ż I, DCMs. kompromitacjacji; lm D. kompromitacjacji (kompromitacjacyj) «narażenie siebie lub kogoś innego na wstyd, śmieszność; kompromitowanie (się)» Bać się kompromitacji. Narażać się na kompromitację. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
